Posypały się „dostawy na czas”

Drożyzna i kłopoty z transportem z Azji zachęcają do robienia zapasów. – Nie warto trzymać pieniędzy na koncie, lepiej wydać je na materiały lub surowce – przekonuje prezes jednej z firm przemysłu przetwórczego.

Czytaj więcej w: Spedytorzy przesiadają się ze statków na pociągi

Przedsiębiorstwa masowo chomikują co się da, w rezultacie brakuje magazynów. W Niemczech firmy płacą przewoźnikom tysiąc euro za miesięczne udostępnienie na magazyn kurtynowej naczepy.

Niesamowity popyt notują także armatorzy, a firm nie odstraszają od zakupów usług nawet rekordowe stawki za transport. Szanghajski wskaźnik cen przewozów kontenerów osiągnął na koniec maja rekordową wartość 3495,76 punktów, o 63,26 punktu więcej niż tydzień wcześniej.

Import z Azji jest tak duży, że zatykają się porty. Maersk i MSC uprzedziły klientów, że z powodu dużej kolejki statków oczekujących na rozładunek w Hamburgu, 4 kolejne statki w serwisie AE7/Condor ominą Hamburg i zawiną do Bremerhaven, który będzie ostatnim portem na tej linii.

Czytaj więcej w: Importerzy z Chin będą słono płacić za transport do końca roku

Na dodatek wybuch pandemii koronawirusa w porcie Yantian zmusił administrację chińskiego terminala do zmniejszenia obrotów o dwie trzecie. Armatorzy omijają ten port, a ładunki eksportowe czekają na odbiór.

W rezultacie posypała się koncepcja „dostawy na czas”. – Ma ona rację bytu w stabilnej gospodarce, gdzie nie ma problemów z surowcami i komponentami, a łańcuchy dostaw są przewidywalne i na ich przepustowości oraz terminowości można polegać – zaznacza przewodniczący Polskiej Izby Spedycji i Logistyki Marek Tarczyński.

Czytaj więcej w: Brak półprzewodników dopadł koleje

Wiele lat pomyślnego funkcjonowania tej koncepcji przerwała pandemia. – Naprzód dezorganizując zaopatrzenie z Chin, później rozprzestrzeniając się na inne regiony, czemu towarzyszyła dezorganizacja transportu morskiego, odpowiedzialnego za obsługę globalnej gospodarki w ponad 80% – podkreśla Tarczyński.

Wskazuje, że doszło nie tylko do kilkukrotnego wzrostu stawek frachtowych, notorycznie brakuje sprzętu. – Rozkład rejsów ma się, jak terminowość kolei za czasów gospodarki realnego socjalizmu – porównuje Tarczyński.