Wodorowe ciężarówki to ślepa uliczka w rozwoju taboru

Dalekodystansowe modele na wodór są drogie, wymagają kosztownej infrastruktury i mają beznadziejną sprawność energetyczną.

Publikacja: 06.09.2022 14:05

Wodorowy Kenworth T680 na próbach wiosną tego roku.

Wodorowy Kenworth T680 na próbach wiosną tego roku.

Foto: Kenworth

Tak wynika z opublikowanego 6 września raportu OECD. Wskazuje on, że ogniwa paliwowe nie są konkurencyjne wobec innych technologii „zeroemisyjnych”. OECD wskazuje, że modele z ogniwami paliwowymi znajdą jedynie marginalne zastosowanie, przynajmniej w Europie, z udziałem rynkowym nie przekraczającym 10 proc. Będą konkurencyjne przy detalicznej cenie wodoru poniżej 2,5 euro za kg

W Europie perspektywy są słabe

Raport OECD przypomina wyliczenia Grupy Traton, która wskazuje, że w przypadku napędów wodorowych, 75 proc. energii elektrycznej użytej do produkcji wodoru jest marnowane (idzie na ogrzewanie planety). 

Czytaj więcej

Gala Liderów Logistyki 2022 i rozdanie nagród za nami!

Inżynierowie Tratona wyliczają, że przesył i elektroliza pochłaniają 30 proc. energii elektrycznej. Transport wodoru (sprężenie lub skroplenie) to 15 proc. energii, a przepompowanie do samochodu i straty w jego instalacji pokładowej (łącznie z ogniwem) wyniosą kolejne 30 proc. pierwotnej energii. Na koła trafi jedynie 25 proc. energii z wytworzonego prądu.  

W przypadku modeli elektrycznych straty na przesyle szacowane są na 10 proc., w ładowarkach na 5 proc i w samochodzie na 10 proc. W sumie na koła trafi 75 proc. wytworzonej energii. 

OECD przyznaje, że wzrośnie wydajność napędów wodorowych z niskiego poziomu 45 proc. w 2020 roku do 50 proc. w 2030 roku i 55 proc. w 2050 roku, a w najlepszym wypadku nawet do 72 proc. 

Jednocześnie koszt zbiorników wodoru zmaleje z 1000-1600 dol. na kg wodoru w 2020 roku do 526-1000 dol. w 2030 roku i 260-700 dol. w 2050 roku. Koszt wodoru sięga 13 euro, ale naukowcy zakładają, że w 2050 roku zmaleje do 1,5-8,5 euro za kg. 

Na dodatek dystrybucja wodoru wymaga budowy kosztowny stacji tankowania i zasilania ich w wodór, który najlepiej powinien być wytwarzany na miejscu. 

Czytaj więcej

Blokada granicy z Ukrainą w Dorohusku potrwa co najmniej do czwartku

W podsumowaniu OECD stwierdza, że jest mało prawdopodobne, aby wodorowe pojazdy mogły konkurować z bateryjnymi, nie mówiąc o dieslowskich. 

Ameryka optymistyczna

Amerykanie także inwestują w rozwój wodorowych ciężarówek. Dalekodystansowy samochód (Klasy 8, odpowiadający typowemu europejskiemu tirowi) powinien być wyposażony w ogniwo, które będzie pracować przez 30 tys. godzin (co odpowiada przebiegowi niemal 2 mln km) i zapewni prąd dla uzyskanie na tym dystansie średniej prędkości 64 km/h. Maksymalna prędkość wynosi 100 km/h. Dodatkowo doliczyć trzeba 10 tys. godzin na pracę ogniwa podczas postoju. 

Departament Energii zakłada, że w 2030 roku uzyska cele pośrednie, czyli trwałość 25 tys. godzin, sprawność ogniwa 68 proc. (docelowo 72 proc.), wzrośnie wydajność tankowania z 8 kg wodoru na minutę w 2025 roku do 10 kg docelowo. 

Cena ogniwa zmaleje z 238 dol. za kW w 2019 roku do 80 dol. w 2025 roku, a ostatecznie obniży się około 2050 roku do 60 dol., natomiast cena przechowywanego na pokładzie samochodu wodoru zmaleje z 300 dol. w 2025 roku do 266 dol. w rozwiniętej technologii. 

Ceny wyliczone są przy założeniu, że produkcja ogniw sięgnie 100 tys. sztuk rocznie. W USA każdego roku sprzedawanych jest 200-240 tys. ciężarówek klasy 8. 

Departament Energii oblicza, że wodorowe ciężarówki będą bardziej opłacalne od diesli. Przy maksymalnej sprawności 59 proc. diesla i 72-procentowej ogniwa, diesel pokona 15,6 mil na galonie, gdy wodorowa (po przeliczeniu) 19,4 mili. 

Czytaj więcej

Rola kierowcy w procesie logistycznym

Przekładając wyniki na koszty użytkowania, przy założeniu opłaty 5 dol. za kg wodoru (na razie jest blisko 3 razy wyższa), na dystansie 1,92 mln km paliwo wodorowej ciężarówki będzie kosztować 33 tys. dol. mniej niż ON. Jednak faktyczne ceny wodoru nie pozwalają na taki optymizm. 

Za 30 lat będzie cudownie

O optymizm jest tym trudniej, że nie są znane koszty obsługi warsztatowej wodorowych modeli. Producenci i naukowcy zaangażowani w programach budowy ogniw zapewniają, że koszty obsługi wodorowych ciężarówek będą niższe niż modeli bateryjnych. 

Te założenia nie zostały potwierdzone przez operatorów autobusów miejskich. Porównując modele wodorowe z 2014, 2015 i 2015 roku z modelami wyposażonymi w silniki wysokoprężne z 2013 roku koszt mili tych ostatnich wzrósł w pięćdziesiątym miesiącu użytkowania dwukrotnie  w stosunku do pierwszych kwartałów do 11 centów, gdy modeli wodorowych zmalał w tym czasie dwukrotnie do 20 centów. 

Czytaj więcej

Zeroemisyjny łańcuch dostaw

Z porównania kosztów technologii dostępnych w 2019 roku, koszt mili przejechanej przez tira z dieslem wynosiła 58 centów, zaś z ogniwem 2 dol. Naukowcy szacują, że w 2050 roku koszt mili zmaleje do 54 centów dla diesla i 57 centów dla modelu z ogniwem. 

Tak wynika z opublikowanego 6 września raportu OECD. Wskazuje on, że ogniwa paliwowe nie są konkurencyjne wobec innych technologii „zeroemisyjnych”. OECD wskazuje, że modele z ogniwami paliwowymi znajdą jedynie marginalne zastosowanie, przynajmniej w Europie, z udziałem rynkowym nie przekraczającym 10 proc. Będą konkurencyjne przy detalicznej cenie wodoru poniżej 2,5 euro za kg

W Europie perspektywy są słabe

Pozostało 93% artykułu
Drogowy
Biurokratyczna mitręga nakręca spiralę kosztów transportu
Materiał Promocyjny
Z kartą Simplicity można zyskać nawet 1100 zł, w tym do 500 zł już przed świętami
Drogowy
Celnicy apelują o rzetelną dokumentację towarów wożonych z Ukrainy do UE
Logistyka Kontraktowa
InPost rośnie szybciej niż rynek i zapowiada dalsze rekordowe wyniki
Szynowy
Kolejowe przewozy pasażerskie w Polsce łakomym kąskiem dla prywatnych firm
Materiał Promocyjny
Najszybszy internet domowy, ale także mobilny
Drogowy
Wielton przygotowuje się do rozbudowy fabryki w Wieluniu
Materiał Promocyjny
Polscy przedsiębiorcy coraz częściej ubezpieczeni